Maja Lidia Kossakowska "Siewca wiatru"

"Siewca wiatru" M.L. Kossakowskiej opowiada o aniołach będących w sytuacji dla nich tragicznej. Zimny oddech końca świata anioły czują już na swoim karku, a Pan postanowił zostawić ich w najczarniejszej godzinie. Nie myślcie jednak, że są to posłuszne i bojaźliwe istoty. Wręcz przeciwnie. Są mściwe, chciwe i pazerne,  dalekie od ideału i naszych wyobrażeń. W Królestwie szerzy się zdrada, panuje wojna i kompletny chaos. Daimon Frey spróbuje zapobiec temu, co nieuniknione. Ma przeciwko sobie cały świat, a los uśmiecha się do niego szyderczo. Archaniołowie pozbawieni władzy, będą szukać rozwiązań, które są poza ich zasięgiem. Zasłużony żołnierz i opiekunka małych dzieci połączą siły i będą robić rzeczy, o których żadnemu z nich się nie śniło. Oprac. M.M.

Victoria Schwab "Okrutna pieśń"

   "Okrutna pieśń" Victorii Schwab to wspaniałe urban fantasy o dystopijnym charakterze. Ukazuje wizję Stanów Zjednoczonych z przyszłości - zniszczony i podzielony kraj, w którym nikt nie czuje się bezpiecznie. Pewnie ci z was, którzy orientują się w tematyce młodzieżowych dystopii pomyślą, że to "znowu to samo". Bo przecież niedawno popularne były takie książki jak: "Igrzyska śmierci", "Więzień labiryntu" czy "Niezgodna" i każda z nich opowiada o Ameryce po jakiejś katastrofie. Jednak nic bardziej mylnego. "Okrutna pieśń" to bardzo oryginalna powieść. Pani Schwab miała cudowny pomysł na fabułę. To jedna z takich książek, o których im mniej wiecie tym większą przyjemność sprawia czytanie. Zdradzę więc tylko, że głównym wątkiem jest walka ludzie kontra potwory. Jednakże, co najciekawsze, to ludzie tworzą potwory. Cóż więcej można powiedzieć? Tylko czytać! Oprac. W.S.

Kerstin Gier "Trylogia czasu"

   Na "Trylogię czasu" Kerstin Gier składają się: "Czerwień rubinu", "Błękit szafiru" i "Zieleń szmaragdu". To bardzo lekka młodzieżowa fantastyka. Książki opowiadają o podróżach w czasie. Możliwość przemieszczania się w czasie jest warunkowana przez odpowiedni gen. Główna bohaterka - Gwen - wie, że go posiada, ale nie spodziewa się, że to właśnie u niej będzie on aktywny. Tak jak wszyscy, myślała, że umiejętność ta będzie spoczywać na barkach jej kuzynki. Jednak stało się inaczej. Tak więc Gwen poznaje tajemnice swojej rodziny. Zostaje przed nią także postawione zadanie. A pomóc je wypełnić ma przystojny Gideon.

   Książki napisane są lekkim językiem. Jest w nich dużo humoru. Bardzo szybko i przyjemnie się je czyta. Nie są wymagającą lekturą, więc to idealna opcja na chwilę relaksu i "odmóżdżenia". Polecam. Oprac. W.S

Nina Siegel "Lekcja anatomii"

Słowem wstępu: od sześciu lat chodzę do klasy biol-chem, a dwunastu lat marzę o byciu lekarzem. Tak więc można stwierdzić, że medycyna płynie w moich żyłach. Obraz pt. "Lekcja anatomii" Rembrandta jest dla mnie prawie, że obrazem kultu.
Książka "Lekcja anatomii" Niny Siegel to podróż po XVII-wiecznym Amsterdamie. Zwiedzamy stolicę Holandii wszystkimi zmysłami dzięki mistrzowskim opisom. Często naturalistycznie przedstawione sceny sprawiają, że czytelnik czuje się jak cień samego doktora Nicolaesa Tulpa i jest świadkiem "spektaklu" sekcji zwłok, któremu przygląda z ogromnym zainteresowaniem Rembrandt. To opowieść nie tylko o biologii człowieka, śmierci i nauce. Znajdzie się tu również wątek przyjaźni, miłości i oddania. Polecam wszystkim, nie tylko aspirującym na UM czy ASzP. Genialne dzieło, które według mnie powinno być wpisane na listę lektur klas o profilu przyrodniczym.
Oprac. K.G.

Connie Willis "Pojedynek na słowa"

"Pojedynek na słowa" to niezwykła książka, zaskakująca czytelnika na każdej stronie. Po przeczytaniu tej książki na pewno wiem, że telepatia nie będzie nigdy moja wymarzoną zdolnością. ciemna strona natury ludzkiej skłania do wykorzystania tego przeciwko innym. Po co więc nam  niepotrzebne rozczarowania, konflikty, łzy, złość? Lepiej poprzestać na istniejących środkach komunikacji i poznawać siebie w codziennych  sytuacjach. Ale to moje zdanie. trzeba przeczytać książkę i samemu osądzić.
Oprac. Z. Sz.

                              

Christopher Galfard "Wszechświat w twojej dłoni"

Po serii książek fabularnych postanowiłam sięgnąć po coś innego. Nie będę kłamać, jeżeli nie wiem, co przeczytać, to szukam wzrokiem najciekawszych okładek. I w ten sposób  znalazłam "bohatera" mojej recenzji.
"Wszechświat w twojej dłoni" Christophera Galfarda to lektura, w której brak tradycyjnej akcji, wątków, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Jest to opowieść o czasie i przestrzeni, przybliża czytelnikowi wszystkie te trudne i zawiłe zagadnienia fizyczno-astronomiczne w sposób tzw. miły i przyjazny. Istotę wszechświata i zachodzące tam niesamowite zjawiska czytelnik poznaje poprzez pobudzaną wyobraźnię opisami autora, który staje się przewodnikiem wycieczki po kosmosie. Na początku  nie byłam przekonana do czytania książki popularnonaukowej. Dałam szanse sobie i jej, i po pierwszym rozdziale zatraciłam, zatraciłam się w niej na cała noc. Mogę nawet zaryzykować stwierdzeniem, ze znienawidzona przeze mnie fizyka, z którą od zawsze miałam problemy, przestała we mnie wzbudzać lęk. A co najważniejsze chęć do poznawania nowych faktów. Polecam każdemu książkę, kto chce zrozumieć, co dzieje się tam wysoko w górze, gdy patrzy na gwiazdy na nocnym niebie. Oprac. K.G.

Cassandra Clare "Dary anioła"

"Dary anioła" zawładnęły moim sercem do tego stopnia, że potrzebowałam więcej i więcej takich treści. Dlatego bez namysłu sięgnęłam po kolejną serię autorstwa Cassandry Clare.  "Mechaniczny anioł"  jest to pierwsza część serii "Diabelskie maszyny",  a zarazem prequel do wydarzeń z serii "Dary anioła".
Zmienia się czas akcji, ale pozostaje ten sam niesamowity świat pełen magii i niebezpieczeństw wykreowany przez autorkę, na pewno jedną z najbardziej poczytnych książek fantazy. Mogę szczerze przyznać, że historia przedstawiona w książce zrekompensowała mi uczucie pustki i smutku po zakończeniu ostatniej części poprzedniej serii. Dlatego też polecam ją każdemu, kto ma takie samo odczucie. Oprac. K.G.

Sarah J. Mass "„Dwór cierni i róż”

Nigdy jeszcze żadna powieść nie złamała mi serca tak mocno. To pierwsze zdanie jakie przychodzi mi na myśl, gdy patrzę na drugą część trylogii (czy też nawet serii) „Dwór cierni i róż” Sarah J. Mass. Jednak po chwili pojawia się druga myśl - żadna powieść jeszcze tak szybko, nie uleczyła mojego serca. Brzmi kuriozalnie, prawda? Taki właśnie jest „Dwór mgieł i furii”.

Popularnie twierdzi się, że druga część jest zawsze najgorsza. Tego nie wiem (dopiero czytam trzecią ;)), ale jedno mogę zapewnić, jest naprawdę dobra. Być może zawiera mniej zwrotów akcji niż pierwsza i ostatnia, nie trzyma w napięciu przez wszystkie 700 stron, jednakże urzeka. Zmienia pogląd czytelnika na postacie, tworzy nową wizję Pyrthianu, Krain Śmiertelników i Hybernii, a co najpiękniejsze, wpływa na uczucia pozwalając stanąć na miejscu Feyry, Tamlin’a, Rhysand’a; wszytskich innych bohaterów.

Uważam, iż była lekturą najlżejszą z dotychczas przeczytanych dzieł Sarah J. Mass. Z pewnością warto wpisać ją na listę książek do przeczytania. Oprac. N.S.

Veronica Roth "Wierna "

"Wierna " to ostatnia część kultowej trylogii znanej praktyczne każdemu . Seria ,, Niezgodnej " uznawana jest jako współczesny klasyk tuż obok ,, Igrzysk Śmierci " czy ,, Więźnia Labiryntu " . Niestety ostatnia część przygód Tris rozczarowała wielu fanów . Główna bohaterka wraz z przyjaciółmi wyrusza poza mury miasta w poszukiwania  nowego świata . Po pewnym czasie odkrywa rzeczy które wywracają  jej świat do góry nogami . Musi ponownie nauczyć się odróżniać wrogów od przyjaciół oraz podejmować decyzje  które zaważą na życiu nie tylko jej samej , ale również jej najbliższych . Po raz pierwszy spotykamy się  z narracją przedstawioną z perspektywy drugiego , niezwykle ważnego bohatera - Tobiasa . Możemy ujrzeć świat z jego puntu widzenia , lepiej poznać jego uczucia , zrozumieć decyzje bądź też poznać  wewnętrzne rozterki . Wiele osób twierdzi, iż  książce brakowało uroku który można było odnaleźć w poprzednich częściach . Moim zdaniem  ,, Wierna " nie była, aż taką porażką na jaka jest kreowana  . Wciąż można było  znaleźć tam upragnione wątki akcji , adrenaliny czy też miłosnych peryferii bohaterów . Autorka w ostatniej części  rozjaśniła sytuacje i wygląd świata przedstawionego, a czytelnicy zyskali nowych bohaterów oraz niespodziewane zakończenie . 

Uważam , iż ostatnia część trylogii wykorzystała swój potencjał lecz mimo wszytko nie zrobiła tego na 100 procent . Fani przygód Tris  zyskali finał ukochanej  serii, a tym spragnionym więcej polecam dodatek ,, Cztery " , którego sama nazwa wskazuje czego może dotyczyć . Oprac.M.P.

 

 

 

Margaret Atwood "Opowieść podręcznej"

"Opowieść podręcznej" autorstwa Margaret Atwood pokazuje dystopijny obraz przyszłości. Ludzie w przyszłości borykają się z problemem malejącej populacji. By temu zaradzić zostają wprowadzone nowe zasady regulujące przede wszystkim rolę kobiet w społeczeństwie. Zasady te przywodzą na myśl średniowiecze. Skojarzenie to utrzymuje się przez tło religijne. Zbrodniczy reżim, który kontroluje społeczeństwo za pomocą wiary i fałszywych informacji, to kwintesencja tej powieści.

   Jak większość dystopii tak i "Opowieść podręcznej" wywołuje silne emocje. Szczególne wrażenie wywiera zwłaszcza przedstawienie kobiet w takiej sytuacji. Czytelnik może znaleźć wiele podobieństw do na przykład "Roku 1984", ale właśnie kobiety nadają powieści oryginalności. Ich traktowanie wywołuje wzburzenie i złość. Jest to niewyobrażalne, żeby wrócić do średniowiecznego traktowania ich, dziś, kiedy kobiety cieszą się, przynajmniej w Polsce, prawem do nauki, pracy, posiadania własności osobistej. powieść Margaret Atwood daje do myślenia i przez to każdy powinien ją przeczytać. Oprac. W. S.

 

Stephen King "Lśnienie"

Myślę, że każdy z was słyszał o Stephenie Kingu. To autor, który ma wielu fanów. Jednak, żeby go pokochać trzeba zacząć od odpowiedniej książki, bo można się szybko zniechęcić. Przygodę z Kingiem należy zacząć ostrożnie, aby oswoić się z jego stylem. Czy "Lśnienie" jest dobre na początek? Może nie na pierwszą książkę (polecam zacząć od "Carrie"), ale tak. Zacznijmy może od tego, o czym "Lśnienie" opowiada. Jest to historia Jack'a Torrance'a - autora książek, który otrzymuje pracę w hotelu "Panorama". Ma tam pracować, jako dozorca przez zimę. Problem polega na tym, że gdy spadnie śnieg, hotel zostanie odcięty od świata. John ma zamieszkać tam z żoną i synkiem, a w międzyczasie pracować nad nową książką. Wszystko układa się dobrze dopóki samotność i odosobnienie nie zaczyna załamywać mężczyzny.

   King jest genialnym pisarzem, więc oczywiście powieść została świetnie napisana. Wprawdzie środek książki trochę się dłuży, ale gdy akcja dochodzi do punktu kulminacyjnego, zapominamy o tym. Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony. Polecam! Oprac. W.S.

 

John Green "Żółwie aż do końca"

 "Żółwie aż do końca" to najnowsza powieść Johna Greena. Opowiada o dziewczynie imieniem Aza, która zmaga się z obezwładniającymi lękami i dręczącą spiralą myśli. Kiedy dowiaduje się o zaginięciu Russella Picketta - ojca jej znajomego z letniego obozu. Aza wraz ze swoją przyjaciółką Daisy postanawiają ją odnaleźć, by zdobyć nagrodę pieniężną.

   "Żółwie aż do końca" to prosta powieść młodzieżowa, która nie zawiera wielu zwrotów akcji. Jest napisana w typowym dla Greena stylu, który nie każdemu przypada do gustu. Mi nie przypadł, więc książka średnio mi się podobała. Fani autora mogą być zachwyceni, ale osobom, które za nim nie przepadają nie polecam. Jednak to, czy przeczytacie, czy nie zależy od was. Jeśli się zdecydujecie, mam nadzieję, że będziecie zadowoleni.

 Oprac. W.S.