Maciej Sobczak "Opowieści o Voldimorze": Cz.1 Anioł Stróż, Cz.2 Duch Lasu, Cz. 3. Wilcza Skóra, Cz.4 Złota Góra, Cz.5 Diabeł Tasmański.

 Maciej Sobczak jest autorem popularnego cyklu książek, których głównym bohaterem jest Vodimore. Każda z nich ma dodatkowy podtytuł, np. Część pierwsza “Anioł Stróż”, Część druga “Początek: Duch lasu”. Ponadto pisarz jest również autorem innych powieści, np. “Darwale i magiczne lustra” czy “Hologram”. Wszystkie one ukazały się w Wydawnictwie Poligraf. 

Głównym bohaterem tomu II i następnych jest chłopak imieniem Dario, który od małego wychowywał się w niewielkim wiejskim miasteczku. Już jako dziecko wyróżniał się spośród rówieśników szczególnymi zdolnościami, dzięki którym został zauważony przez szanowanego i znanego wszystkim nauczyciela Gajcego. W rezultacie uzyskał możliwość nauki u niego i postanowił skorzystać z szansy. W posiadłości  nauczyciela, oprócz licznych zwierząt, mieszkał również pomocnik i przyjaciel domu, Maciek, z którym bohater bardzo szybko się zaprzyjaźnił. Po kilku latach intensywnych treningów sztuk walki, nauki religii i uprawy roli, a także poznawania lasu i zwierząt w nim mieszkających, Gajcy opuścił posiadłość, zostawiając jedynie list, w którym poinformował swojego ucznia, że niebawem wróci.  Niestety nie dotrzymał słowa, więc zmartwiony Dario postanowił wyruszyć na wyprawę w poszukiwaniu swojego mentora. Młodzieniec nie wiedział jeszcze, że podczas tej wycieczki nie tylko spotka na swojej drodze wiele przeciwności losu, ale także przeżyje niezapomniane przygody, pozna wielu nowych ludzi i zyska prawdziwych przyjaciół. To właśnie ta podróż zmieni jego dotychczasowe, z pozoru spokojne, życie oraz pozwoli dowiedzieć się skrywanej przez wiele lat prawdy o sobie.

Powieści o losach Dario są naprawdę ciekawe, już od pierwszych stron nie można się od niej oderwać. Ma dynamiczną akcję, która do końca nie zwalnia tempa. Uważam, że bardzo ciekawym motywem jest rzadko spotykany w książkach fantasy wątek religijny, a także sposób, w jaki jest powiązany z akcją. Autor nie narzuca nam swoich poglądów ani wyznania, dzięki czemu nie odczuwamy żadnej presji ani pouczania, ale z przyjemnością śledzimy historię bohaterów i sami wyciągamy wnioski. Dużym plusem są także wątki miłosne, które  nie spowalniają akcji,  co nie znaczy, że są one jedynie przelotnym dodatkiem, który nie pojawi się już w następnych tomach. Autorowi udało się uzyskać idealny balans pomiędzy opisami uczuć a rozwojem akcji. Ponadto umiejętnie łączy wątki miłosne z fabułą, dzięki czemu akcja nie tylko nadal się rozwija, ale również doświadczamy wielu zaskakujących momentów. Cykl jest pełn zwrotów akcji, które potrafią zadowolić nawet doświadczonego czytelnika. Zarówno język, jak i styl narracji świadczą o literackim talencie pisarza. Dzięki plastycznym opisom mamy możliwość wyobrażenia sobie wyglądu wielu bohaterów i miejsc, co wpływa na wyobraźnię czytelnika. Historie opowiadane interesująco jednocześnie nie są długie i nie nużą. Szybko się je czyta i z przyjemnością sięga się po kolejne tomy. Mnie najbardziej podobał mi się tom IV, przede wszystkim ze względu na liczne zwroty akcji. Widać, że autorowi bardzo zależało na tej serii i dba o każdy szczegół. Na pewno jeszcze nie raz będę wracać do tych  tomów, które podobały mi się najbardziej: “Początek: Duch lasu” oraz “Część IV. Początek: Złota Góra”. Serdecznie polecam tę serię powieści nie tylko doświadczonym czytelnikom, ale również osobom, które dopiero zaczynają swoją przygodę z fantastyką. Na pewno się nie zawiodą.  Oprac. P.W.